بصیرت ایدیولوژیک، جنایت می آفریند!

بصیرت ایدیولوژیک، جنایت می آفریند!

جنایت و جنایت کار را نمی شود توجیه و یا مقایسه کرد. همچنان نمی توان یکی را بر دیگری ترجیح داد و یا هم یکی را بنابر مقایسه با دیگری تقبیح کرد! چون نفس جنایت غیر قابل بخشش و اغماض است.

تاریخ سیاسی بشر، بیشترین مقوله هایی چون ظلم، کشتار، تجاوز، جنایت، استعمار، فاشیزم، استشمار و استحمار را بارها تعریف و باز تعریف نموده است اما بهترین تعریف ها را تنها ملت هایی داشته اند که بصیرت ملی مبتنی بر بهبود را ایجاد و آن را فراتر از منافع و مرزهای ایدیولوژیک خویش قرار داده اند. بصیرت ملی زمانی شکل می گیرد که شاخصه های منافع ملی، وحدت ملی و هویت ملی با در نظرداشت بافت های اجتماعی، توزیع و دسترسی به منابع و رعایت اصل عدالت مشخص شوند.

قضاوت کنونی ما از اینکه که متجاوز است و که نیست بنابر عکس العمل های ما در برابر جنایت هایی است که به صورت فیزیکی با آنها روبرو بوده و یا هم قربانی آن بوده ایم اما از ساختار هایی (حتی علت هایی) که سبب این همه جنایت شده اند، تحلیل درست و حداقلی نیز نداریم. این وضعیت مردم را بیشتر به دسته ها تقسیم می کند و هر کسی به دفاع از خودش و گروهش بر می خیزد.

لازم است ما نخست به تعریف منافع ملی، هویت ملی و وحدت ملی بپردازیم تا حدود و ثغور قضاوت بر تجاوز، جنایت و استعمار را بهتر تعریف دهیم. و بهتر بدانیم و قضاوت کنیم که متجاوز کیست و جنایت کار،کیست؟؟ بیشتر نوشته ها درین دو روز در توجیه جنایت و یا هم مقایسه غیر عادلانه یک جنایت با جنایت دیگری نوشته می شود، گروهی می کوشند از جنایت تصویر مقایسوی بدهند و بگویند که فلان جنایت، جنایت کار ندارد و فلان کار جنایت نیست اما برای گروه مخالف خویش هرکارش را جنایت می شمارند.

ما فقط به یک نکته کمتر توجه کرده ایم که هرگاه بصیرت ایدیولوژیک از بصیرت انسانی بالا تر باشد، جنایت می آفریند و این جنایت غیرقابل توجیه می شود. حتی گاهگاهی ایدیولوژی چنان بر امور مسلط می شود که می تواند بر ضد ارزش های خودی نیز برخیزد!

عزیز رفیعی

نظرات بینندگان:

- - , .