بحران، از سوی آمریکا برنامه ریزی شده است

بحران، از سوی آمریکا برنامه ریزی شده است

صلح، واژه ای است که مردم افغانستان سالها است در انتظار تحقق آن به سر می برند و سالها است که سیاستمداران کشور، مردم را با آن مشغول داشته اند. هم اکنون این واژه به طور جدی تر با حضور کشورهای چین، آمریکا و پاکستان به همراه افغانستان پیگیری می شود. با این وجود آیا بازهم صلح غیر واقعی خواهد بود یا با این نشست ها نتیجه ای ملموس خواهیم دید؟

موسی فریور استاد دانشگاه در برنامه «نگرش» گفت: تحولات چهارده سال گذشته افغانستان نشان می دهد که در کنفرانس بن، سنگ بنای افغانستان کج گذاشته شد. خارجی ها یا متولیان امور در پس پرده کنفرانس بن و معاهده بن، این سناریویی را که ما امروز شاهد آن هستیم ویکی پس از دیگری بر روی صحنه می آید، از همان آغاز ترسیم کرده بودند. آنها می خواستند که به بحران و تداوم جنگ در افغانستان وجود داشته باشد. آمریکا هم خواهان موجودیت، بقا و مشروعیت پایگاه های خود در افغانستان بود و به این هدف نیز دست یافت.

وی در خصوص دلیل کج گذاشته شدن اساس معاهده بن بیان کرد: آمریکا و جامعه بین المللی نمی خواست در آنجا یک کنفرانس جامع الاطراف دایر شود و قصد داشتند، گروه های مسلحی که در افغانستان وجود دارند و در امور افغانستان ذی دخل هستند، حذف شوند . حذف آنها تضمینی برای ادامه بحران و تداوم جنگ در افغانستان بود.

فریور جامعه کنونی افغانستان را مطابق با اهداف از پیش تعیین شده آمریکا دانسته و گفت: حمله یازده سپتامبر، بزرگ کردن اسامه بن لادن، بزرگ ساختن هیولایی به نام القاعده، یک نیاز تبلیغاتی و نیاز هژمونیک و نیاز سیطره طلبانه آمریکا برای رسیدن به اهدافش از آدرس کشوری به نام افغانستان بود. با امضای پیمان امنیتی در این دوره، اوضاع افغانستان به طرف بحرانی شدن هرچه بیشتر پیش رفت. با فرار جوانان از کشور میلیاردها دالر هم از افغانستان فرار کرد و با خروج میلیاردها دالر ضرر اقتصادی شدیدی به کشور وارد شد. علاوه بر آن جوانان هم خوراک ماهی و نهنگهای دریای یونان شدند. این شرایط همه بازتاب عجله ای است که برای امضای این پیمان به خرج داده شد. امروز متاسفانه نه یک پارلمان با مسوولیت داریم، نه یک جامعه مدنی خوب داریم و نه دولتمردان ما کوچکترین وقعی برای مردم قایل هستند تا بگویند چرا این خطای بزرگ تاریخی را مرتکب شدند.

استاد دانشگاه آمریکا را صادق برای صلح نمی داند ومی گوید: در پشت برگزاری نشست های بعدی که قرار است برای صلح برگزار شود، آمریکا است. حالا مشخص است که آمریکا اراده ای برای برقراری صلح در افغانستان ندارد. این نشست ها به بیراهه رفتن است و تجارت تلخ گذشته را تکرار کردن است. حضور نمایندگان طالبان، هم در این نشست با اختلافات و کشمکش هایی که آنها بین خود دارند، حلال مشکلات نخواهد بود. ملت افغانستان باید خود وارد صحنه شوند و خود، برای رفع مشکلات خود اقدام نمایند.

وی در خصوص جانب داری چین و آمریکا در نشست چهارجانبه گفت: در کنفرانس چهارجانبه، دو طرف از آن، دو قدرت بزرگ جهانی است. سیاسی ها و ارباب اقتدار ما فکر می کنند که در این کنفرانس، آمریکا و چین جانب افغانستان را می گیرند اما این بزرگترین اشتباه در فکر آنها است. تاریخ دیرینه روابط چین و پاکستان از بدو موجودیت روابطی پایدار و استراتژیک بوده است. با وجودی که مشکلاتی در روابط چین و جهان غرب وجود داشت اما تنها چیزی که چین و غرب را به هم نزدیک می کرد خطر اتحاد شوروی بود و چین به خاطر نجات از شر هژمونیزم اتحاد شوروی وقت، بیشتر خود را به جهان غرب نزدیک ساخت . چین از پاکستان هم در این منطقه حساس ژیوپولتیک استفاده کرد. بنابراین چین نمی تواند کمکی برای تحقق آرزوهای افغانستان باشد. در دو نشست قبلی هم مشخص شد که چین و آمریکا جانب داری از پاکستان می کنند.

کد (30)

نظرات بینندگان:

- - , .