شورای صلح بی کفایت است

شورای صلح بی کفایت است

طالبان برخلاف انتظار همگان، برای شدت بخشیدن هرچه بیشتر نبردها در افغانستان آستین برزده اند. در حالیکه مردم افغانستان انتظار دارند که طالبان در میز گفتگوهای صلح با دولت افغانستان به پایان دادن به منازعه در کشور به یک راه حل سیاسی برسند اما گروه طالبان از آغاز جنگ بهاری شان در برابر نیروهای دولتی خبر می دهند. هرچند بر اساس فیصله نشست چهارجانبه اگر طالبان از گفتگو با دولت افغانستان سرباز زنند، پاکستان، آمریکا و چین، در برابر طالبان رویکرد سرکوب گرایانه را در پیش خواهند گرفت. اما تا به حال دیده می شود که این کشورها در برابر طالبان خاموشی اختیار کرده اند. آیا طالبان با آغاز عملیات تهاجمی بهاریشان آب سرد بر دلگرمی های دولت از نشست چهارجانبه ریخته اند؟

سید فضل الله واحدی، آگاه مسایل سیاسی در برنامه «فراخبر» گفت: دولت برای صلح نه تعهد دارد و نه آمادگی دارد. هیاتی از طالبان که برای پیوستن به صلح به افغانستان آمده بودند، از جانب حکومت هیچ تشویقی نشدند تا این کار ادامه یابد و دیگر گروه های طالبان نیز به این امر ترغیب می شدند. تا وقتی که ما خودمان نتوانیم به یک اجماع نظر برای صلح برسیم، خارجی ها کاری برای ما نخواهند کرد. آنها برای ما دل نمی سوزانند و صلح افغانستان را حمایت نخواهند کرد. صلح باید به دست مردم افغانستان باشد. چراکه خارجی ها نشان دادند که صداقتی برای صلح ندارند. آنها گفتگوهای صلح را در زمستان به راه انداختند، وقت کشی کردند بدون اینکه نتیجه ای به همراه داشته باشد و حالا هم که بهار از راه رسیده است، جنگ ها دوباره آغاز شده است.

وی، در خصوص دلیل قدرت گرفتن طالبان بیان داشت: دو مساله باعث می شود که ما همیشه از آماده شدن در برابر طالبان عقب بمانیم. یکی اینکه حکومت افغانستان بسیاری از حقایق پشت پرده را از مردم خود پنهان می کند و دیگر اینکه خارجی ها به وعده هایی که می دهند و مردم را امیدوار می کنند عمل نکرده و بعد از مدتی عکس آن وعده ها را مشاهده می کنیم و جنگ ها روز به روز شدت پیدا می کند. صلح، هم اکنون دروغی مانند بسیاری از دروغ های دیگر، از سوی رهبران حکومت شده است که دیگر هیچکس آن را باور نمی کند. شورای صلح هم شورایی بی کفایت است که تا بحال نتوانسته یا نخواسته که کاری در این راستا انجام دهد.

واحدی، طالبان را از ابتدا نامتمایل به صلح عنوان کرده و افزود: طالبان هم اکنون به گروه های مختلفی تقسیم شده اند و این تقسیم ها هم به این دلیل، انجام شده است که صلح در افغانستان نیاید. این کار آوردن صلح در افغانستان را بسیار پیچیده می کند. گاه حاضر شدن و گاه حاضر نشدن طالبان برای مذاکره های صلح هم یک نوع بازی است.

این آگاه سیاسی، کشورهای خارجی را متعهد به صلح نمی داند و می گوید: آمریکا، چین و پاکستان که نشست های چهارجانبه را در افغانستان به راه انداختند، تعهدی نسبت به افغانستان ندارند که صلح و ثبات را در افغانستان برقرار سازند. هر کدام به دنبال منافع خود هستند. از روز اولی که خارجی ها به افغانستان آمدند، تعهدهای فراوانی به مردم افغانستان دادند و به همان بهانه ها هم در اینجا ماندگار شدند اما هیچ کدام از آنها را عملی نکردند. دولت افغانستان هم دولتی ضیعف و نامتعهد است و نمی تواند این کشورها را وادار کند تا به تعهدهای خود عمل کنند.

وی، در خصوص دلیل حضور نیروهای خارجی در افغانستان، بیان داشت: امروز با سرنوشت مردم افغانستان بازی می شود. افغانستان برای کشوری چون آمریکا بهترین جا است تا بتواند با کشورهایی چون روسیه رقابت نظامی کند و با کشورهایی چون چین رقابت اقتصادی کند. برای اینکه این کشورها را در افغانستان زیر تاثیر خود بگیرد می خواهد که همچنان در افغانستان باشد.

کد (30)

نظرات بینندگان: