کوچی گری پدیده ای منفور

کوچی گری پدیده ای منفور

پدیده کوچی و کوچی گری، یکی از منفورترین پیشه ای زندگانی بنی ٱدم است. انسان های بَدَوِی٘ و نهیب به این پیشه مشتاق اند، ورنه کوچی گری و صحرا نشینی شغل درنده های است که همواره می درند و خون می ٱشامند.

زندگی در صحرا و معاشرت با حیوانات در عصر کنونی و عصر تکنالوژی بر انسان هیچ نمی زیبد. اگر انسان به انسانیت و حرمت انسانی خویش پَی٘ برده باشد و اگر خودش را به عنوان یک انسان و خلیفه خدا درک کرده باشد، هرگز در صحراها چون جنبنده های طفیلی و مضر، سرنوشت خویش را سیاه نمی کند و به عظمت و کرامت خود پای بند می باشد.

امروز که عده ای از باشنده های افغانستان تحت نام کوچی، در صحراها حق و ناحق مٲوا برمی گزینند و خیمه ها بنا می نهند و همه ساله زندگی جمعیتِ از ده نشانان را تلخ وتنگ می سازند، در حقیقت مایه ی خجالت و ننگی است که ملت افغانستان را خجل و سرافگنده می کنند.

این کوچی های که هرسال به مقاصد شوم و خبیثانه بر بعضی از قره و قصبات هزاره جات هجوم می ٱورند و مزارع و خانه های ٱن مردم بی دفاع را تاراج و ویران می کنند، در واقع جنایت سنگین و وحشیانه ای است که تحملش در اندیشه انسانیت معدوم است و منفور.

هر اندیشه ای که پدیده ای کوچی گری را می پذیرد نیز، نوعِ از افکار بربریت و حیوانی است.
بارها مسٲله بدویت و بربریت کوچی گری در سطوح بالای حکومت به عنوان یک موضوع ٱزاردهنده و ننگین مطرح گردیده و راه های برون رفت از این بدویت نیز طرح و تسوید گردیده است، اما هرگز مسوولین امور با وجود تعهدات شفاف و مقنع، نخواستند این وضعیت را پایان دهند.

چنانچه همگی واقف هستیم، ٱقای اشرف غنی و همین طور جناب عبدالله، هنگام مبارزات و رقابت های انتخاباتی؛ وعده های قطعیِ را برای زدودن پدیده ای کوچی گری به مردم افغانستان داده بودند و حتی طرح های جامعِ را در این مورد به دست نشر سپرده بودند. اما اکنون می بینیم که این تعهد شان نیز چون سایر تعهدات هردو، جامه ی عمل نپوشیده است و هنوز، بدتر هم شده.

این در حالی است که راهکارها و راه حل های اساسی و بنیادی، در مورد پدیده ی کوچی گری در اسناد تقنینی کشور، مخصوصاً در قانون اساسی، درج گردیده است. اما با تٲسف، همواره سعی گردیده تا این مسٲله همچنین ننگین و جدال برانگیز در کشور باقی بماند. لذا پدیده ی کوچی گری و کوچی بازی قصداً ترویج و حمایت می گردد، تا باشد ٱرمان ٱشتی و صمیمیت میان اقوام افغانستان محقق نگردد.

با این وضعیت، یگانه راهکارِ که باقی می ماند، انسجام ملت افغانستان و همدستی تمام اقوام افغانستان است که متحدانه در برابر پدیده ی کوچی گری ایستاده و این سنتِ منفور را از بین ببرند.

اسدالله وطنیار

نظرات بینندگان: